παρεγχάραγμα

τὸ, Μ

αλλοίωση, φθορά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + ἐγχάραγμα (< ἐγχαράσσω «χαράζω, κάνω εντομές σε σκληρό υλικό»)].